Huize Canton op de Javalaan 7 in Baarn is zowel letterlijk een dodenhuis als ook figuurlijk. Recent ging de aldaar gevestigde verzekeraar Conservatrix failliet en liet een spoor van ellende na voor de verzekerden. Het huis is inderdaad ook nog eens geconserveerd door het verhaal van de daar wonende broertjes Boudewijn Henny en Ewout Henny, de latere schatrijke eigenaren van de verzekeringsmaatschappij van hun opa en vader.

Op het Baarnsch Lyceum leerde Ewout (15) en Boudewijn (17) Hennie Werkhoven, de zoon van een eenvoudige timmerman, kennen. Gedrieën gingen zij vaak op het inbrekerspad. Toen op 20 juni 1960 een dorpsgenoot Theo Mastwijk aangehouden werd door de politie op een gestolen brommer die hij van Hennie Werkhoven had overgenomen, werden ze bang dat Theo Hennie zou verraden en daarna misschien dat Hennie de broertjes Ewout en Boudewijn zou verraden. Het plan was snel gemaakt: Theo moest verdwijnen. Hij werd verborgen op een zolderkamer van Huize Canton, de 42 kamers tellende woonplek van Ewout en Boudewijn. De vader van Theo doet later aangifte van vermissing. De politie verhoorde Hennie Werkhoven die verklaarde dat Theo naar België was gevlucht, bang voor de dreigende tuchtschool.

De familie Henny is van plan om op vakantie te gaan en tijdens die vakantie zou Huize Canton geschilderd worden. Ontdekking van de daar inmiddels vijf weken verborgen Theo ligt dan voor de hand. Goede raad is duur en de drie vrienden besluiten op 31 juli 1960 dat Theo dood moet. Zij lokken hem twee augustus naar beneden en nemen hem mee de tuin in. Hij zou immers nu naar het buitenland worden gebracht. De slaappillen en aspirines in zijn fles bier hebben niet de gewenste uitwerking. In de tuin proberen zij Theo met een waslijn te wurgen maar ook dat gaat niet goed. Op die plek ligt toevallig (?) een 40-tig centimeter groot kapmes op de grond. Hennie of Boudewijn hakt met het mes in op het hoofd van Theo, die bewusteloos raakt. ’s Nachts laten zij het bewusteloze lijf met het hoofd naar beneden zakken in een diepe put op het landgoed. Ongebluste kalk en water moeten het lijk snel verteren, waarna ze de put afdekken. Na de vakantie openen zij de put met het idee om de resten van Theo te begraven. Maar het is een fabeltje dat ongebluste kalk en water een lijk snel doen verteren en zij treffen een onmetelijke rommel en stank aan in de put. Dicht dan maar weer.

Ewout staat in het najaar van 1961 samen met een metselaar bij de put die hij zelf heeft aangewezen. De put moet een afvoer worden voor een kraantje dat in de schuur is gemonteerd. De put blijkt verstopt te zijn en Ewout kijkt toe hoe niet veel later de metselaar de botten van Theo naar boven haalt. Het loopt allemaal met een sisser af wanneer de beroemde anatoom-patholoog dr. J. Zeldenrust concludeert dat het hier om een vrouw uit de Tweede Wereldoorlog gaat. Maar er is gelukkig een agent die onraad ruikt. De stukken stof die uit de put komen zijn van een spijkerbroek en een overhemd. Spijkerbroeken bestonden er niet in de Tweede Wereldoorlog. Dan herinnert de agent zich de vermissingszaak van Theo Mastwijk. In november 1960 worden de drie moordenaars gearresteerd. Op donderdag 11 april 1963 worden Hennie Werkhoven en Boudewijn Henny tot een gevangenisstraf van negen jaar met TBS veroordeeld. Ewout krijgt zes jaar met TBS.

Na hun vrijlating maken ze als directeuren van het verzekeringsbedrijf Conservatrix fortuin en belanden in de Quote 500. Het bedrijf zetelde tot voor een paar jaar geleden nog steeds in Huize Canton. De politie heeft in 1961 met de drie moordenaars een reconstructie uitgevoerd en daarvan is een boek gemaakt met zo’n 50 zwart-witfoto’s om de rechters meer inzicht te geven. Dat boek had vernietigd moeten worden maar is op raadselachtige wijze volledig intact in 2018 teruggevonden.

https://eenvandaag.avrotros.nl/item/unieke-fotoreconstructie-baarnse-moordzaak-het-lijken-wel-filmshots/

[De auteursrechten v/d 2 foto’s heb ik opgevraagd bij EenVandaag maar deze bezitten zij niet. Onbekend wie ze wel bezit. Zij hebben in nauw overleg met hun juridische dienst besloten tot integrale publicatie. Zij hebben geen meldig gekregen van een belanghebbende helaas. Gezien de nieuwswaarde heb ik besloten hun voorbeeld met deze twee foto’s te volgen. Mochten er toch auteursrechten rusten op de twee foto’s dan haal ik ze onmiddellijk van de site.]