Corona doet veel met ons dating leven, het staat bij de meesten gewoon stil. Toch liggen er ook kansen nu het elkaar ontmoeten ingewikkelder gaat. Op Tinder nam het aantal gesprekken met 20% toe. Er is dus meer rust en tijd om achter de geschiedenis van het simpele Tinderfotootje te komen. De meeste singles nemen het daten nu serieuzer, juist nu het moeilijker is. Profielen worden meer inhoudelijk ingevuld en de ontmoeting, vaak digitaal, krijgt meer inhoud door de afwezigheid om gelijk met elkaar af te spreken, ook al weet je weinig van elkaar. Vaak videobellen datingpartners en dat geeft veel meer informatie dan een appje of een telefoontje. Je kunt tevens makkelijker het contact verbreken wanneer er geen klik is.

Wanneer het om seks gaat, zo constateerde de Rutger Stichting, is de onenightstand op zijn retour en dikwijls vervangen voor een seksbuddy. Dat is een partner met wie iemand meerdere keren intiem is. Vooral de singles die op het seksuele vlak bij dating juist de kat uit de boom willen kijken kunnen zich nu veiliger voelen. De kwestie of er nu wel of niet gezoend moet worden op de eerste date speelt nauwelijks in coronatijd.

Doordat we andere dingen doen wanneer we een date fysiek treffen, bijvoorbeeld door samen te gaan wandelen (kroeg, concert, festival zijn uitgesloten), intensiveert het gesprek en ze gaan dieper door de rust.

Omdat corona ons terugwerpt op ons zelf (we kunnen niet vluchten in een overvolle sociale agenda), kunnen we ontdekken wat we nu precies willen. Houdt je relatiewensen eens eerlijk tegen het licht: waar gaat het nu echt om? Om verbondenheid, respect, humor en losheid, elkaar vrijlaten, elkaar inspireren en bewonderen, zoiets zal het zijn. Dus veel minder om het imago of dat die wel of niet in de vriendengroep past of dat je hele wensenlijstje is afgevinkt.

En je partnerwensen zijn die wel realistisch en eerlijk? Kijk eens naar al je bekende stelletjes om je heen. Was daar ook niet de wens om een blonde god van 2 meter 10 met een leuke sociale baan met aanzien  en geen kinderen maar wel een kinderwens te ontmoeten? En met wie gaan ze nu dan echt (en zijn gelukkig zeggen ze)? Dus: hoe houdbaar zijn al die gedetailleerde wensen. Houdt je wensen realistisch en essentieel, zoiets als, seksuele aantrekkingskracht, goede gesprekken kunnen voeren, hoe serieus of speels wil je het hebben, een wel of niet aanwezige kinderwens (zeker bij de oudere singles een aandachtspunt).

Pijnlijk maakt corona duidelijk hoe we de fysieke aanraking missen. In de blog ‘Raak elkaar zoveel mogelijk aan’ (zie “Over langdurige liefde”) heb ik uitgelegd dat we letterlijk dood kunnen gaan wanneer we niet of nauwelijks aangeraakt worden. Het is als we langdurig single zijn, noodzaak om voor ons lichaam goed te zorgen. Kijk in de spiegel naar jezelf en streel jezelf. Schrijf elkaar een brief, zodat het contact met familie en vrienden tastbaar wordt. Pak foto’s in je hand en vertel iets. Breng bekers hete soep naar vrienden of straatgenoten (krijg hopelijk ook eens een kop terug) en voel de warmte die de soep geeft en geniet ervan. Laat het kind in jezelf ontwaken en wordt speels, rol in de sneeuw, duik spontaan in water, omarm een boom, gooi herfst bladeren omhoog. Voel intens! Ga onder de douche staan en laat het warme water lekker op je rug spatten. Vergeet even het milieu en houdt van jezelf. Voel hoe het water je omarmt. En natuurlijk is ‘a dirty mind a joy forever’: je kan net als Nina Hagen zingen in het nummer ‘Heiss’ “ich war zu hause unter meiner kalten Brause und da kam Herr Wichsmann unter meinen Wasserhahn. Ach, war das toll”. Het is niet direct wat ik bedoelde maar het kan natuurlijk heel goed.

Wat je ook doet: ervaar in het alleen-zijn toch allerlei tactiele en lijfelijke gevoelens. Je wordt er een liever mens van.